przemóc

See also: przemoc

Polish

From prze- +‎ móc.

przemóc pf (imperfective przemagać)

(transitive, reflexive) to overpower, to overcome
Synonyms: przezwyciężyć, przełamać, zwalczyć
(transitive or intransitive, of emotions etc.) to hold sway (over)
(transitive) to best (in a fight), to defeat
Synonyms: see Thesaurus:bić

Conjugation of *przemóc* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		przemóc
future tense	1^st	przemogę			przemożemy
	2^nd	przemożesz			przemożecie
	3^rd	przemoże			przemogą
	impersonal	przemoże się
past tense	1^st	przemogłem, -(e)m przemógł	przemogłam, -(e)m przemogła	przemogłom, -(e)m przemogło	przemogliśmy, -(e)śmy przemogli	przemogłyśmy, -(e)śmy przemogły
	2^nd	przemogłeś, -(e)ś przemógł	przemogłaś, -(e)ś przemogła	przemogłoś, -(e)ś przemogło	przemogliście, -(e)ście przemogli	przemogłyście, -(e)ście przemogły
	3^rd	przemógł	przemogła	przemogło	przemogli	przemogły
	impersonal	przemożono
conditional	1^st	przemógłbym, bym przemógł	przemogłabym, bym przemogła	przemogłobym, bym przemogło	przemoglibyśmy, byśmy przemogli	przemogłybyśmy, byśmy przemogły
	2^nd	przemógłbyś, byś przemógł	przemogłabyś, byś przemogła	przemogłobyś, byś przemogło	przemoglibyście, byście przemogli	przemogłybyście, byście przemogły
	3^rd	przemógłby, by przemógł	przemogłaby, by przemogła	przemogłoby, by przemogło	przemogliby, by przemogli	przemogłyby, by przemogły
	impersonal	przemożono by
imperative	1^st	niech przemogę			przemóżmy
	2^nd	przemóż			przemóżcie
	3^rd	niech przemoże			niech przemogą
anterior adverbial participle		przemógłszy
verbal noun		przemożenie