przemożenie

Polish

Etymology

From przemóc +‎ -enie.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /pʂɛ.mɔˈʐɛ.ɲɛ/
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: prze‧mo‧że‧nie

Noun

przemożenie n

  1. verbal noun of przemóc
  2. (Western Greater Poland) synonym of możność

Declension

Declension of przemożenie
singular
nominative przemożenie
genitive przemożenia
dative przemożeniu
accusative przemożenie
instrumental przemożeniem
locative przemożeniu
vocative przemożenie

Further reading

  • Oskar Kolberg (1877) “przemożenie”, in “Rzecz o mowie ludu wielkopolskiego”, in Zbiór wiadomości do antropologii krajowéj (in Polish), volume 1, III (Materyjały etnologiczne), page 28
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.