przepowiadacz

From przepowiadać +‎ -acz. First attested in the fifteenth century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pr̝ɛpɔvʲadaːt͡ʃʲʲ/
• IPA^(key): (15^th CE) /pr̝ɛpɔvʲadɒt͡ʃʲʲ/

przepowiadacz m animacy unattested

1. (attested in Lesser Poland) predictor, foreseer, seer
   • 1968 [Fifteenth century], Roman Laskowski, Józef Reczek, editors, Glosy polskie rękopisu Sermones de tempore et de sanctis nr. XV 32 Biblioteki OO. Dominikanów w Krakowie z drugiej połowy XV wieku‎^[1], Sandomierz: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, page 42:

     Profeta proprie dicitur predicator, przepowyadacz, futurorum, a procul et for, faris

     [Profeta proprie dicitur predicator, przepowiadacz, futurorum, a procul et for, faris]

• Polish: przepowiadacz

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “przepowiadacz”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

• przepowiedacz (Middle Polish)

Inherited from Old Polish przepowiadacz. By surface analysis, przepowiadać +‎ -acz.

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -adat͡ʂ
• Syllabification: prze‧po‧wia‧dacz

przepowiadacz m pers (female equivalent przepowiadaczka)

1. predictor, foreseer, seer
2. (Middle Polish, religion) one who teaches or professes religious rules
3. (Middle Polish, law) advocate, council, defender

   Synonym: obrońca

• przepowiadacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przepowiadacz in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “przepowiedacz, przepowiadacz”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “przepowiadacz”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “przepowiadacz”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przepowiadacz”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 169
• przepowiadacz in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego