przepowiadaczka

See also: przepowiadaczką

Polish

Etymology

From przepowiadacz +‎ -ka. First attested in 1805.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /pʂɛ.pɔ.vjaˈdat͡ʂ.ka/
  • Rhymes: -at͡ʂka
  • Syllabification: prze‧po‧wia‧dacz‧ka

Noun

przepowiadaczka f (male equivalent przepowiadacz)

  1. female equivalent of przepowiadacz (“predictor, foreseer, seer”)

Declension

Declension of przepowiadaczka
singular plural
nominative przepowiadaczka przepowiadaczki
genitive przepowiadaczki przepowiadaczek
dative przepowiadaczce przepowiadaczkom
accusative przepowiadaczkę przepowiadaczki
instrumental przepowiadaczką przepowiadaczkami
locative przepowiadaczce przepowiadaczkach
vocative przepowiadaczko przepowiadaczki
adjectives
nouns
verbs

References

  1. ^ Gazeta Krakowska‎[1] (in Polish), number 39, 15 May 1805, page 468

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.