przeprowadzić

From prze- +‎ prowadzić. First attested in c. 1500.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pr̝ɛprɔvad͡ʑʲit͡ɕʲ/
• IPA^(key): (15^th CE) /pr̝ɛprɔvad͡ʑʲit͡ɕʲ/

przeprowadzić pf (imperfective przeprowadzać)

1. (attested in Greater Poland) to bring in, to move something in
   • 1908 [c. 1500], Bolesław Erzepki, editor, Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490‎^[1], Lubiń, page 80:

     Przeprovądzycz perducere

     [Przeprowadzić perducere]

   • c. 1500, Wokabularz lubiński, Lubiń: inkunabuł Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie, sygn. Inc. 78d., page 105v:

     Perducere przeprovądzycz

     [Perducere przeprowadzić]

• Polish: przeprowadzić
• Silesian: przeprowadzić

• Boryś, Wiesław (2005) “prowadzić”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “przeprowadzić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
• Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, editors (2023), “przeprowadzić”, in Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych [Dictionaries of Polish glosses, an Internet database] (in Polish), Kraków: Pracownia Języka Staropolskiego Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk

Inherited from Old Polish przeprowadzić. By surface analysis, prze- +‎ prowadzić. Compare Kashubian przeprowadzëc.

• Audio 1; “przeprowadzić”:

  (file)

• Audio 2; “przeprowadzić się”:

  (file)

• Rhymes: -ad͡ʑit͡ɕ
• Syllabification: prze‧pro‧wa‧dzić

przeprowadzić pf (imperfective przeprowadzać)

1. (transitive) to move, to lead; to guide (to help get from one place to another) [with przez (+ accusative) ‘through/across/over what’]
2. (transitive) to move (to help someone change their place of residence)
3. (transitive) to connect (to place or build an oblong object connecting two points)

   Synonyms: poprowadzić, przeciągnąć

4. (transitive) to lead, to conduct (to perform a specific activity)

   Synonym: poprowadzić

5. (transitive) to implement (to bring to completion)
6. (transitive, obsolete, botany) to conduct; to let through oneself
7. (transitive, Middle Polish) to take through water
8. (transitive, Middle Polish) to hold rope or bridle to move to the other side of; to allow passage
9. (transitive, Middle Polish) to let cross
10. (reflexive with się) to move, to move house (to change residence)
11. (reflexive with się, Middle Polish) to cross water

• przeprowadzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przeprowadzić się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przeprowadzić in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “przeprowadzić”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “przeprowadzić się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “PRZEPROWADZIĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 24.02.2009
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “przeprowadzić”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “przeprowadzić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przeprowadzić”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 172
• przeprowadzić in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Inherited from Old Polish przeprowadzić. By surface analysis, prze- +‎ prowadzić.

• IPA^(key): /pʂɛ.prɔˈva.d͡ʑit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ad͡ʑit͡ɕ
• Syllabification: prze‧pro‧wa‧dzić

przeprowadzić pf (imperfective przeprowŏdzać)

1. (transitive) to move
2. (reflexive with sie) to move, to move house (to change residence)

• przeprowadzić in silling.org
• przeprowadzić_sie in silling.org