przerażenie

Polish

Etymology

From przerazić +‎ -enie.

Pronunciation

  • IPA(key): /pʂɛ.raˈʐɛ.ɲɛ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: prze‧ra‧że‧nie

Noun

przerażenie n

  1. verbal noun of przerazić
  2. doom, dread, menace, terror (feeling of danger)
    Synonym: groza

Declension

Declension of przerażenie
singular
nominative przerażenie
genitive przerażenia
dative przerażeniu
accusative przerażenie
instrumental przerażeniem
locative przerażeniu
vocative przerażenie

Further reading

  • przerażenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przerażenie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.