przewinienie

Polish

Etymology

From przewinić +‎ -enie.

Pronunciation

  • IPA(key): /pʂɛ.viˈɲɛ.ɲɛ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: prze‧wi‧nie‧nie

Noun

przewinienie n

  1. (dated) verbal noun of przewinić
  2. offense, demerit, fault

Declension

Declension of przewinienie
singular plural
nominative przewinienie przewinienia
genitive przewinienia przewinień
dative przewinieniu przewinieniom
accusative przewinienie przewinienia
instrumental przewinieniem przewinieniami
locative przewinieniu przewinieniach
vocative przewinienie przewinienia

Further reading

  • przewinienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przewinienie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.