przypadłość

Polish

Etymology

From przypaść +‎ -ość.

Pronunciation

  • IPA(key): /pʂɘˈpa.dwɔɕt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -adwɔɕt͡ɕ
  • Syllabification: przy‧pa‧dłość

Noun

przypadłość f

  1. (euphemistic) affliction, disease
    Synonym: choroba

Declension

Declension of przypadłość
singular plural
nominative przypadłość przypadłości
genitive przypadłości przypadłości
dative przypadłości przypadłościom
accusative przypadłość przypadłości
instrumental przypadłością przypadłościami
locative przypadłości przypadłościach
vocative przypadłości przypadłości

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.