przypowiedzenie
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish przypowiedzienie. By surface analysis, przypowiedzieć + -enie.
Pronunciation
- IPA(key): /pʂɘ.pɔ.vjɛˈd͡zɛ.ɲɛ/
- (Middle Polish) IPA(key): (16th c.) /pr̝ɨ.pɔ.vjɛˈd͡zɛ.ɲe/, (17th–18th c.) /pʂɨ.pɔ.vjɛˈd͡zɛ.ɲe/
- Rhymes: -ɛɲɛ
- Syllabification: przy‧po‧wie‧dze‧nie
Noun
przypowiedzenie n
- verbal noun of przypowiedzieć
Declension
Declension of przypowiedzenie
| singular | |
|---|---|
| nominative | przypowiedzenie |
| genitive | przypowiedzenia |
| dative | przypowiedzeniu |
| accusative | przypowiedzenie |
| instrumental | przypowiedzeniem |
| locative | przypowiedzeniu |
| vocative | przypowiedzenie |
Further reading
- przypowiedzenie in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “przypowiedzenie”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Paweł Kupiszewski (21.01.2021) “PRZYPOWIEDZENIE”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
- Aleksander Zdanowicz (1861) “przypowiedzenie”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przypowiedzenie”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 349
- przypowiedzenie in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego