przystojny
Polish
Etymology
Pronunciation
Audio: (file) - Rhymes: -ɔjnɘ
- Syllabification: przy‧stoj‧ny
Adjective
przystojny (comparative przystojniejszy, superlative najprzystojniejszy, derived adverb przystojnie)
- (of a man) handsome
- (obsolete) decent, proper
- Synonym: przyzwoity
Declension
Declension of przystojny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | przystojny | przystojna | przystojne | przystojni | przystojne | |
| genitive | przystojnego | przystojnej | przystojnego | przystojnych | ||
| dative | przystojnemu | przystojnej | przystojnemu | przystojnym | ||
| accusative | przystojnego | przystojny | przystojną | przystojne | przystojnych | przystojne |
| instrumental | przystojnym | przystojną | przystojnym | przystojnymi | ||
| locative | przystojnym | przystojnej | przystojnym | przystojnych | ||
Derived terms
verb
- przystojnieć
Further reading
- przystojny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- przystojny in Polish dictionaries at PWN
- Oskar Kolberg (1865) “przystojny”, in Lud. Jego zwyczaje, sposób życia, mowa, podania, przysłowia, obrzędy, gusła, zabawy, pieśni, muzyka i tańce. Serya II. Sandomierskie (in Polish), page 264