przystać
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpʂɘ.stat͡ɕ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɘstat͡ɕ
- Syllabification: przy‧stać
Etymology 1
From przy- + stać (1 sg. stanę), from Proto-Slavic *stati (stem *stan-).
Verb
przystać pf (imperfective przystawać)
- (intransitive) to accede, to assent, to agree [with na (+ accusative) ‘to something’]
- (intransitive) to stick, to cling [with do (+ genitive) ‘to something/someone’]
- (intransitive) to join, to become a member [with do (+ genitive) ‘of something’]
- Synonyms: przyłączyć się, dołączyć
Conjugation
| person | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | ||
| infinitive | przystać | |||||
| future tense | 1st | przystanę | przystaniemy | |||
| 2nd | przystaniesz | przystaniecie | ||||
| 3rd | przystanie | przystaną | ||||
| impersonal | przystanie się | |||||
| past tense | 1st | przystałem, -(e)m przystał |
przystałam, -(e)m przystała |
przystałom, -(e)m przystało |
przystaliśmy, -(e)śmy przystali |
przystałyśmy, -(e)śmy przystały |
| 2nd | przystałeś, -(e)ś przystał |
przystałaś, -(e)ś przystała |
przystałoś, -(e)ś przystało |
przystaliście, -(e)ście przystali |
przystałyście, -(e)ście przystały | |
| 3rd | przystał | przystała | przystało | przystali | przystały | |
| impersonal | przystano | |||||
| conditional | 1st | przystałbym, bym przystał |
przystałabym, bym przystała |
przystałobym, bym przystało |
przystalibyśmy, byśmy przystali |
przystałybyśmy, byśmy przystały |
| 2nd | przystałbyś, byś przystał |
przystałabyś, byś przystała |
przystałobyś, byś przystało |
przystalibyście, byście przystali |
przystałybyście, byście przystały | |
| 3rd | przystałby, by przystał |
przystałaby, by przystała |
przystałoby, by przystało |
przystaliby, by przystali |
przystałyby, by przystały | |
| impersonal | przystano by | |||||
| imperative | 1st | niech przystanę | przystańmy | |||
| 2nd | przystań | przystańcie | ||||
| 3rd | niech przystanie | niech przystaną | ||||
| anterior adverbial participle | przystawszy | |||||
| verbal noun | przystanie | |||||
Etymology 2
From przy- + stać (1 sg. stoję), from earlier stojać, from Proto-Slavic *stojati, from earlier *stojěti.
Verb
przystać impf
- (impersonal, archaic) to be becoming, to befit (be appropriate due to adopted social norms)
- Taka próżność nie przystoi mężczyźnie w moim wieku. ― Such vanity is unbecoming in a man my age.
- Księżniczko, to nie przystoi damie. ― Princess, that is not very ladylike.
- Potem załatwimy to jak przystało na ludzi honoru. ― Then we will resolve this matter like gentlemen.
Usage notes
Only the 3rd person singular forms przystoi (present) and przystało (past) are used.
Conjugation
| infinitive | przystać |
|---|---|
| present indicative | przystoi |
| past indicative | przystało |
| future indicative | będzie przystać będzie przystało |
| conditional | przystałoby by przystało |
| imperative | niech przystoi |
Derived terms
adjective