pudoratus
Latin
Etymology
From pudor (“shamefacedness, modesty; chastity”), from pudet (“it shames”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [pʊ.doːˈraː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [pu.d̪oˈraː.t̪us]
Adjective
pudōrātus (feminine pudōrāta, neuter pudōrātum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | pudōrātus | pudōrāta | pudōrātum | pudōrātī | pudōrātae | pudōrāta | |
| genitive | pudōrātī | pudōrātae | pudōrātī | pudōrātōrum | pudōrātārum | pudōrātōrum | |
| dative | pudōrātō | pudōrātae | pudōrātō | pudōrātīs | |||
| accusative | pudōrātum | pudōrātam | pudōrātum | pudōrātōs | pudōrātās | pudōrāta | |
| ablative | pudōrātō | pudōrātā | pudōrātō | pudōrātīs | |||
| vocative | pudōrāte | pudōrāta | pudōrātum | pudōrātī | pudōrātae | pudōrāta | |
Synonyms
- (shamefaced): pudēns, pudibundus, pudīcus, pudōrōsus, suffūsus
Related terms
References
- “pudoratus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "pudoratus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- pudoratus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.