pudoricolor
Latin
Etymology
From pudor (“shamefacedness, modesty; chastity”), from pudet (“it shames”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [pʊ.doːˈrɪ.kɔ.ɫɔr]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [pu.d̪oˈriː.ko.lor]
Adjective
pudōricolor (genitive pudōricolōris); third-declension one-termination adjective
Declension
Third-declension one-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | pudōricolor | pudōricolōrēs | pudōricolōria | ||
| genitive | pudōricolōris | pudōricolōrium | |||
| dative | pudōricolōrī | pudōricolōribus | |||
| accusative | pudōricolōrem | pudōricolor | pudōricolōrēs | pudōricolōria | |
| ablative | pudōricolōrī | pudōricolōribus | |||
| vocative | pudōricolor | pudōricolōrēs | pudōricolōria | ||
Synonyms
- (blushing): pudibundus
Related terms
References
- “pudoricolor”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- pudoricolor in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- pudoricolor in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016