pugnatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of pugnō.

Participle

pugnātus (feminine pugnāta, neuter pugnātum); first/second-declension participle

  1. fought

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative pugnātus pugnāta pugnātum pugnātī pugnātae pugnāta
genitive pugnātī pugnātae pugnātī pugnātōrum pugnātārum pugnātōrum
dative pugnātō pugnātae pugnātō pugnātīs
accusative pugnātum pugnātam pugnātum pugnātōs pugnātās pugnāta
ablative pugnātō pugnātā pugnātō pugnātīs
vocative pugnāte pugnāta pugnātum pugnātī pugnātae pugnāta