puniendus
Latin
Etymology
Future passive participle of pūniō.
Participle
pūniendus (feminine pūnienda, neuter pūniendum); first/second-declension participle
- which is to be punished
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | pūniendus | pūnienda | pūniendum | pūniendī | pūniendae | pūnienda | |
| genitive | pūniendī | pūniendae | pūniendī | pūniendōrum | pūniendārum | pūniendōrum | |
| dative | pūniendō | pūniendae | pūniendō | pūniendīs | |||
| accusative | pūniendum | pūniendam | pūniendum | pūniendōs | pūniendās | pūnienda | |
| ablative | pūniendō | pūniendā | pūniendō | pūniendīs | |||
| vocative | pūniende | pūnienda | pūniendum | pūniendī | pūniendae | pūnienda | |