purgans
Latin
Etymology
Present participle of purgō.
Participle
pūrgāns (genitive pūrgantis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | pūrgāns | pūrgantēs | pūrgantia | ||
| genitive | pūrgantis | pūrgantium | |||
| dative | pūrgantī | pūrgantibus | |||
| accusative | pūrgantem | pūrgāns | pūrgantēs pūrgantīs |
pūrgantia | |
| ablative | pūrgante pūrgantī1 |
pūrgantibus | |||
| vocative | pūrgāns | pūrgantēs | pūrgantia | ||
1When used purely as an adjective.