purgatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of pūrgō.

Participle

pūrgātus (feminine pūrgāta, neuter pūrgātum); first/second-declension participle

  1. purged

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative pūrgātus pūrgāta pūrgātum pūrgātī pūrgātae pūrgāta
genitive pūrgātī pūrgātae pūrgātī pūrgātōrum pūrgātārum pūrgātōrum
dative pūrgātō pūrgātae pūrgātō pūrgātīs
accusative pūrgātum pūrgātam pūrgātum pūrgātōs pūrgātās pūrgāta
ablative pūrgātō pūrgātā pūrgātō pūrgātīs
vocative pūrgāte pūrgāta pūrgātum pūrgātī pūrgātae pūrgāta

References

  • purgatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • purgatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • purgatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.