quadrigeminus
Latin
Etymology
Post-Augustan; from quattuor (“four”) + geminus (“double, twin”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kʷa.drɪˈɡɛ.mɪ.nʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [kʷa.d̪riˈd͡ʒɛː.mi.nus]
Adjective
quadrigeminus (feminine quadrigemina, neuter quadrigeminum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | quadrigeminus | quadrigemina | quadrigeminum | quadrigeminī | quadrigeminae | quadrigemina | |
| genitive | quadrigeminī | quadrigeminae | quadrigeminī | quadrigeminōrum | quadrigeminārum | quadrigeminōrum | |
| dative | quadrigeminō | quadrigeminae | quadrigeminō | quadrigeminīs | |||
| accusative | quadrigeminum | quadrigeminam | quadrigeminum | quadrigeminōs | quadrigeminās | quadrigemina | |
| ablative | quadrigeminō | quadrigeminā | quadrigeminō | quadrigeminīs | |||
| vocative | quadrigemine | quadrigemina | quadrigeminum | quadrigeminī | quadrigeminae | quadrigemina | |
Synonyms
- (fourfold): quadruplex
Descendants
- → Catalan: quadrigemin
- → Italian: quadrigemino
References
- “quadrigeminus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- quadrigeminus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.