quieturus
Latin
Etymology
Future active participle of quiēscō.
Participle
quiētūrus (feminine quiētūra, neuter quiētūrum); first/second-declension participle
- about to rest
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | quiētūrus | quiētūra | quiētūrum | quiētūrī | quiētūrae | quiētūra | |
| genitive | quiētūrī | quiētūrae | quiētūrī | quiētūrōrum | quiētūrārum | quiētūrōrum | |
| dative | quiētūrō | quiētūrae | quiētūrō | quiētūrīs | |||
| accusative | quiētūrum | quiētūram | quiētūrum | quiētūrōs | quiētūrās | quiētūra | |
| ablative | quiētūrō | quiētūrā | quiētūrō | quiētūrīs | |||
| vocative | quiētūre | quiētūra | quiētūrum | quiētūrī | quiētūrae | quiētūra | |