quindecupartitus
Latin
Etymology
From quīndecim (“fifteen”) + partītus (“-partite, -part”) after the model of tripartītus &c., equivalent to quīndecupartīre + -itus (“-ite: forming adjs”).
Pronunciation
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [kʷin̪.d̪e.ku.parˈt̪iː.t̪us]
Adjective
quīndecupartītus (feminine quīndecupartīta, neuter quīndecupartītum); first/second-declension adjective
- (New Latin) fifteenfold, fifteen-part
- Imperium Sinicum Quindecupartitum
- The Quindecupartite Chinese Empire
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | quīndecupartītus | quīndecupartīta | quīndecupartītum | quīndecupartītī | quīndecupartītae | quīndecupartīta | |
| genitive | quīndecupartītī | quīndecupartītae | quīndecupartītī | quīndecupartītōrum | quīndecupartītārum | quīndecupartītōrum | |
| dative | quīndecupartītō | quīndecupartītae | quīndecupartītō | quīndecupartītīs | |||
| accusative | quīndecupartītum | quīndecupartītam | quīndecupartītum | quīndecupartītōs | quīndecupartītās | quīndecupartīta | |
| ablative | quīndecupartītō | quīndecupartītā | quīndecupartītō | quīndecupartītīs | |||
| vocative | quīndecupartīte | quīndecupartīta | quīndecupartītum | quīndecupartītī | quīndecupartītae | quīndecupartīta | |
Descendants
- → English: quindecupartite