rättfärdiga
Swedish
Adjective
rättfärdiga
- inflection of rättfärdig:
- definite singular
- plural
Verb
rättfärdiga (present rättfärdigar, preterite rättfärdigade, supine rättfärdigat, imperative rättfärdiga)
- to justify
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | rättfärdiga | rättfärdigas | ||
| supine | rättfärdigat | rättfärdigats | ||
| imperative | rättfärdiga | — | ||
| imper. plural1 | rättfärdigen | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | rättfärdigar | rättfärdigade | rättfärdigas | rättfärdigades |
| ind. plural1 | rättfärdiga | rättfärdigade | rättfärdigas | rättfärdigades |
| subjunctive2 | rättfärdige | rättfärdigade | rättfärdiges | rättfärdigades |
| present participle | rättfärdigande | |||
| past participle | rättfärdigad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.