rënnen
Luxembourgish
Etymology
From Old High German rinnan, from Proto-Germanic *rinnaną. Cognate with German rinnen, Dutch rennen, English rin and run, Icelandic renna.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈrenen/, [ˈʀə.nən]
- Rhymes: -ənən
Verb
rënnen (third-person singular present rënnt, past participle geronnen or geronn or gerënnt, auxiliary verb sinn)
- (intransitive) to leak
Conjugation
| infinitive | rënnen | |
|---|---|---|
| participle | geronnen | |
| auxiliary | sinn | |
| present indicative |
imperative | |
| 1st singular | rënnen | — |
| 2nd singular | rënns | rënn |
| 3rd singular | rënnt | — |
| 1st plural | rënnen | — |
| 2nd plural | rënnt | rënnt |
| 3rd plural | rënnen | — |
(n) or (nn) indicates the Eifeler Regel.
Derived terms
- gerënnen