równocześnie
Polish
Etymology
From równoczesny + -ie. First attested in 1812.[1] Compare Kashubian równoczasno.
Pronunciation
- IPA(key): /ruv.nɔˈt͡ʂɛɕ.ɲɛ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɛɕɲɛ
- Syllabification: rów‧no‧cześ‧nie
Adverb
równocześnie (not comparable)
- simultaneously (at the same time as)
- Synonym: jednocześnie
Particle
równocześnie
- simultaneously (also, as well)
References
Further reading
- równocześnie I in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- równocześnie II in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- równocześnie in Polish dictionaries at PWN
- Aleksander Zdanowicz (1861) “równocześnie”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “równocześnie”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 744