równoleżnik
Polish
Etymology
From równy + -o- + leżeć + -nik.
Pronunciation
- IPA(key): /ruv.nɔˈlɛʐ.ɲik/
Audio: (file) - Rhymes: -ɛʐɲik
- Syllabification: rów‧no‧leż‧nik
Noun
równoleżnik m inan
Declension
Declension of równoleżnik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | równoleżnik | równoleżniki |
| genitive | równoleżnika | równoleżników |
| dative | równoleżnikowi | równoleżnikom |
| accusative | równoleżnik | równoleżniki |
| instrumental | równoleżnikiem | równoleżnikami |
| locative | równoleżniku | równoleżnikach |
| vocative | równoleżniku | równoleżniki |
Further reading
- równoleżnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- równoleżnik in Polish dictionaries at PWN