rügy
Hungarian
Etymology
Of unknown origin.[1]
Pronunciation
- IPA(key): [ˈryɟ]
- Hyphenation: rügy
- Rhymes: -yɟ
Noun
rügy (plural rügyek)
- bud (a newly sprouted leaf or blossom that has not yet unfolded)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | rügy | rügyek |
| accusative | rügyet | rügyeket |
| dative | rügynek | rügyeknek |
| instrumental | rüggyel | rügyekkel |
| causal-final | rügyért | rügyekért |
| translative | rüggyé | rügyekké |
| terminative | rügyig | rügyekig |
| essive-formal | rügyként | rügyekként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | rügyben | rügyekben |
| superessive | rügyön | rügyeken |
| adessive | rügynél | rügyeknél |
| illative | rügybe | rügyekbe |
| sublative | rügyre | rügyekre |
| allative | rügyhöz | rügyekhez |
| elative | rügyből | rügyekből |
| delative | rügyről | rügyekről |
| ablative | rügytől | rügyektől |
| non-attributive possessive – singular |
rügyé | rügyeké |
| non-attributive possessive – plural |
rügyéi | rügyekéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | rügyem | rügyeim |
| 2nd person sing. | rügyed | rügyeid |
| 3rd person sing. | rügye | rügyei |
| 1st person plural | rügyünk | rügyeink |
| 2nd person plural | rügyetek | rügyeitek |
| 3rd person plural | rügyük | rügyeik |
Derived terms
- rügyecske (diminutive)
- rügyezik
References
- ^ rügy in Zaicz, Gábor (ed.). Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete (‘Dictionary of Etymology: The origin of Hungarian words and affixes’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2006, →ISBN. (See also its 2nd edition.)
Further reading
- rügy in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.