răpitură
Romanian
Etymology
Noun
răpitură f (plural răpituri)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | răpitură | răpitura | răpiture | răpiturele | |
| genitive-dative | răpiture | răpiturei | răpiture | răpiturelor | |
| vocative | răpitură, răpituro | răpiturelor | |||