răstignire
Romanian
Etymology
Noun
răstignire f (plural răstigniri)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | răstignire | răstignirea | răstigniri | răstignirile | |
| genitive-dative | răstigniri | răstignirii | răstigniri | răstignirilor | |
| vocative | răstignire, răstignireo | răstignirilor | |||