rękodzielniczy

Polish

Etymology

From rękodzielnik +‎ -czy.

Pronunciation

  • IPA(key): /rɛŋ.kɔ.d͡ʑɛlˈɲi.t͡ʂɘ/
  • Rhymes: -it͡ʂɘ
  • Syllabification: rę‧ko‧dziel‧ni‧czy

Adjective

rękodzielniczy (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational) handicrafts

Declension

Declension of rękodzielniczy (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative rękodzielniczy rękodzielnicza rękodzielnicze rękodzielniczy rękodzielnicze
genitive rękodzielniczego rękodzielniczej rękodzielniczego rękodzielniczych
dative rękodzielniczemu rękodzielniczej rękodzielniczemu rękodzielniczym
accusative rękodzielniczego rękodzielniczy rękodzielniczą rękodzielnicze rękodzielniczych rękodzielnicze
instrumental rękodzielniczym rękodzielniczą rękodzielniczym rękodzielniczymi
locative rękodzielniczym rękodzielniczej rękodzielniczym rękodzielniczych

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.