rīkle
See also: rīklē
Latvian
Pronunciation
Noun
rīkle f (5th declension)
- (anatomy) throat; pharynx
- kliegt, brēkt pilnā rīklē, kaklā ― to scream in full throat, neck (= very loud)
- skaļa rīkle ― loud throat (= loud voice)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | rīkle | rīkles |
| genitive | rīkles | rīkļu |
| dative | rīklei | rīklēm |
| accusative | rīkli | rīkles |
| instrumental | rīkli | rīklēm |
| locative | rīklē | rīklēs |
| vocative | rīkle | rīkles |