racemarius
Latin
Etymology
From racēmus (“cluster or bunch of grapes, berries or similar fruits”) + -ārius.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ra.keːˈmaː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ra.t͡ʃeˈmaː.ri.us]
Adjective
racēmārius (feminine racēmāria, neuter racēmārium); first/second-declension adjective
- Of or pertaining to grape-stalks; stalky; unfruitful.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | racēmārius | racēmāria | racēmārium | racēmāriī | racēmāriae | racēmāria | |
| genitive | racēmāriī | racēmāriae | racēmāriī | racēmāriōrum | racēmāriārum | racēmāriōrum | |
| dative | racēmāriō | racēmāriae | racēmāriō | racēmāriīs | |||
| accusative | racēmārium | racēmāriam | racēmārium | racēmāriōs | racēmāriās | racēmāria | |
| ablative | racēmāriō | racēmāriā | racēmāriō | racēmāriīs | |||
| vocative | racēmārie | racēmāria | racēmārium | racēmāriī | racēmāriae | racēmāria | |
Related terms
References
- “racemarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- racemarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.