racente
Old English
Alternative forms
Etymology
From Proto-West Germanic *rakantā, from Proto-Germanic *rakantǭ (“fetter, bond”), from Proto-Indo-European *reǵ- (“to bind”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈrɑ.ken.te/
Noun
racente f (nominative plural racentan)
Declension
Weak n-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | racente | racentan |
| accusative | racentan | racentan |
| genitive | racentan | racentena |
| dative | racentan | racentum |