rakott
Hungarian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈrɒkotː]
- Hyphenation: ra‧kott
- Rhymes: -otː
Verb
rakott
- third-person singular indicative past indefinite of rak
Participle
rakott
- past participle of rak
Adjective
rakott (not comparable)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | rakott | rakottak |
| accusative | rakottat | rakottakat |
| dative | rakottnak | rakottaknak |
| instrumental | rakottal | rakottakkal |
| causal-final | rakottért | rakottakért |
| translative | rakottá | rakottakká |
| terminative | rakottig | rakottakig |
| essive-formal | rakottként | rakottakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | rakottban | rakottakban |
| superessive | rakotton | rakottakon |
| adessive | rakottnál | rakottaknál |
| illative | rakottba | rakottakba |
| sublative | rakottra | rakottakra |
| allative | rakotthoz | rakottakhoz |
| elative | rakottból | rakottakból |
| delative | rakottról | rakottakról |
| ablative | rakottól | rakottaktól |
| non-attributive possessive – singular |
rakotté | rakottaké |
| non-attributive possessive – plural |
rakottéi | rakottakéi |
Derived terms
- rakottan
Further reading
- rakott in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.