randgeval

Dutch

Etymology

Compound of rand (border(line), edge, limit) +‎ geval (case).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈrɑnt.xəˌvɑl/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: rand‧ge‧val

Noun

randgeval n (plural randgevallen, diminutive randgevalletje n)

  1. (literally) a borderline/ atypical case
  2. (figuratively) a maverick, outsider, freak
  • randgebergte n
  • randgebied n
  • gevallen (verb)
  • ziektegeval n