rangl
Icelandic
Etymology
Deverbal from rangla (“to wander”).
Pronunciation
- IPA(key): [rauŋl]
- Rhymes: -auŋl
Noun
rangl n (genitive singular rangls, no plural)
Declension
singular | ||
---|---|---|
indefinite | definite | |
nominative | rangl | ranglið |
accusative | rangl | ranglið |
dative | rangli | ranglinu |
genitive | rangls | ranglsins |