rangstaða
Icelandic
Etymology
From rangur (“false, incorrect”) + staða (“position”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈrauŋkˌstaːða/
Noun
rangstaða f (genitive singular rangstöðu, no plural)
Declension
singular | ||
---|---|---|
indefinite | definite | |
nominative | rangstaða | rangstaðan |
accusative | rangstöðu | rangstöðuna |
dative | rangstöðu | rangstöðunni |
genitive | rangstöðu | rangstöðunnar |
Related terms
- rangstæður (“offside”)