rangur

Faroese

Etymology

From Old Norse rangr, from Proto-Germanic *wrangaz, whence also English wrong.

Adjective

rangur

  1. wrong
  2. wrong, bad
  3. false, incorrect

Declension

Declension of rangur (a13)
singular masculine feminine neuter
nominative rangur rong rangt
accusative rangan ranga rangt
dative rongum rangari rongum
genitive rangs rangar rangs
plural masculine feminine neuter
nominative rangir rangar rong
accusative rangar rangar rong
dative rongum rongum rongum
genitive ranga ranga ranga
Weak adjectival inflection of rangur
singular masculine feminine neuter
nominative rangi ranga ranga
accusative ranga rongu
dative
genitive
plural all genders
all cases rongu

Synonyms

  • (wrong): órættur
  • (bad): órættur
  • (incorrect): skeivur

Antonyms

Icelandic

Etymology

From Old Norse rangr, from Proto-Germanic *wrangaz, whence also English wrong.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈrauŋkʏr/
    Rhymes: -auŋkʏr

Adjective

rangur (comparative rangari, superlative rangastur)

  1. wrong, incorrect, false
    Þetta er rangt svar.
    That answer is wrong.
  2. wrong, bad (morally reprehensible)

Declension

Positive forms of rangur
strong declension
(indefinite)
singular masculine feminine neuter
nominative rangur röng rangt
accusative rangan ranga
dative röngum rangri röngu
genitive rangs rangrar rangs
plural masculine feminine neuter
nominative rangir rangar röng
accusative ranga
dative röngum
genitive rangra
weak declension
(definite)
singular masculine feminine neuter
nominative rangi ranga ranga
acc/dat/gen ranga röngu
plural (all-case) röngu
Comparative forms of rangur
weak declension
(definite)
masculine feminine neuter
singular (all-case) rangari rangari rangara
plural (all-case) rangari
Superlative forms of rangur
strong declension
(indefinite)
singular masculine feminine neuter
nominative rangastur röngust rangast
accusative rangastan rangasta
dative röngustum rangastri röngustu
genitive rangasts rangastrar rangasts
plural masculine feminine neuter
nominative rangastir rangastar röngust
accusative rangasta
dative röngustum
genitive rangastra
weak declension
(definite)
singular masculine feminine neuter
nominative rangasti rangasta rangasta
acc/dat/gen rangasta röngustu
plural (all-case) röngustu

Synonyms

Antonyms

  • (antonym(s) of wrong): réttur

Derived terms

  • hafa á röngu að standa
  • hafa rangt fyrir sér