recogniturus
Latin
Etymology
Future active participle of recognōscō.
Participle
recognitūrus (feminine recognitūra, neuter recognitūrum); first/second-declension participle
- about to recognize
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | recognitūrus | recognitūra | recognitūrum | recognitūrī | recognitūrae | recognitūra | |
| genitive | recognitūrī | recognitūrae | recognitūrī | recognitūrōrum | recognitūrārum | recognitūrōrum | |
| dative | recognitūrō | recognitūrae | recognitūrō | recognitūrīs | |||
| accusative | recognitūrum | recognitūram | recognitūrum | recognitūrōs | recognitūrās | recognitūra | |
| ablative | recognitūrō | recognitūrā | recognitūrō | recognitūrīs | |||
| vocative | recognitūre | recognitūra | recognitūrum | recognitūrī | recognitūrae | recognitūra | |