recriminar
Spanish
Etymology
Compare French récriminer, Italian recriminare.
Pronunciation
- IPA(key): /rekɾimiˈnaɾ/ [re.kɾi.miˈnaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: re‧cri‧mi‧nar
Verb
recriminar (first-person singular present recrimino, first-person singular preterite recriminé, past participle recriminado)
- (transitive) to recriminate
Conjugation
Conjugation of recriminar (See Appendix:Spanish verbs)
Selected combined forms of recriminar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| with infinitive recriminar | dative | recriminarme | recriminarte | recriminarle, recriminarse | recriminarnos | recriminaros | recriminarles, recriminarse |
| accusative | recriminarme | recriminarte | recriminarlo, recriminarla, recriminarse | recriminarnos | recriminaros | recriminarlos, recriminarlas, recriminarse | |
| with gerund recriminando | dative | recriminándome | recriminándote | recriminándole, recriminándose | recriminándonos | recriminándoos | recriminándoles, recriminándose |
| accusative | recriminándome | recriminándote | recriminándolo, recriminándola, recriminándose | recriminándonos | recriminándoos | recriminándolos, recriminándolas, recriminándose | |
| with informal second-person singular tú imperative recrimina | dative | recrimíname | recrimínate | recrimínale | recrimínanos | not used | recrimínales |
| accusative | recrimíname | recrimínate | recrimínalo, recrimínala | recrimínanos | not used | recrimínalos, recrimínalas | |
| with informal second-person singular vos imperative recriminá | dative | recriminame | recriminate | recriminale | recriminanos | not used | recriminales |
| accusative | recriminame | recriminate | recriminalo, recriminala | recriminanos | not used | recriminalos, recriminalas | |
| with formal second-person singular imperative recrimine | dative | recrimíneme | not used | recrimínele, recrimínese | recrimínenos | not used | recrimíneles |
| accusative | recrimíneme | not used | recrimínelo, recrimínela, recrimínese | recrimínenos | not used | recrimínelos, recrimínelas | |
| with first-person plural imperative recriminemos | dative | not used | recriminémoste | recriminémosle | recriminémonos | recriminémoos | recriminémosles |
| accusative | not used | recriminémoste | recriminémoslo, recriminémosla | recriminémonos | recriminémoos | recriminémoslos, recriminémoslas | |
| with informal second-person plural imperative recriminad | dative | recriminadme | not used | recriminadle | recriminadnos | recriminaos | recriminadles |
| accusative | recriminadme | not used | recriminadlo, recriminadla | recriminadnos | recriminaos | recriminadlos, recriminadlas | |
| with formal second-person plural imperative recriminen | dative | recrimínenme | not used | recrimínenle | recrimínennos | not used | recrimínenles, recrimínense |
| accusative | recrimínenme | not used | recrimínenlo, recrimínenla | recrimínennos | not used | recrimínenlos, recrimínenlas, recrimínense | |
Further reading
- “recriminar”, in Diccionario de la lengua española [Dictionary of the Spanish Language] (in Spanish), online version 23.8, Royal Spanish Academy [Spanish: Real Academia Española], 10 December 2024