reenamorar
Spanish
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /reenamoˈɾaɾ/ [re.e.na.moˈɾaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: re‧e‧na‧mo‧rar
Verb
reenamorar (first-person singular present reenamoro, first-person singular preterite reenamoré, past participle reenamorado)
- (transitive) to cause to fall in love again
- (reflexive) to fall in love again
Conjugation
Conjugation of reenamorar (See Appendix:Spanish verbs)
Selected combined forms of reenamorar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| with infinitive reenamorar | dative | reenamorarme | reenamorarte | reenamorarle, reenamorarse | reenamorarnos | reenamoraros | reenamorarles, reenamorarse |
| accusative | reenamorarme | reenamorarte | reenamorarlo, reenamorarla, reenamorarse | reenamorarnos | reenamoraros | reenamorarlos, reenamorarlas, reenamorarse | |
| with gerund reenamorando | dative | reenamorándome | reenamorándote | reenamorándole, reenamorándose | reenamorándonos | reenamorándoos | reenamorándoles, reenamorándose |
| accusative | reenamorándome | reenamorándote | reenamorándolo, reenamorándola, reenamorándose | reenamorándonos | reenamorándoos | reenamorándolos, reenamorándolas, reenamorándose | |
| with informal second-person singular tú imperative reenamora | dative | reenamórame | reenamórate | reenamórale | reenamóranos | not used | reenamórales |
| accusative | reenamórame | reenamórate | reenamóralo, reenamórala | reenamóranos | not used | reenamóralos, reenamóralas | |
| with informal second-person singular vos imperative reenamorá | dative | reenamorame | reenamorate | reenamorale | reenamoranos | not used | reenamorales |
| accusative | reenamorame | reenamorate | reenamoralo, reenamorala | reenamoranos | not used | reenamoralos, reenamoralas | |
| with formal second-person singular imperative reenamore | dative | reenamóreme | not used | reenamórele, reenamórese | reenamórenos | not used | reenamóreles |
| accusative | reenamóreme | not used | reenamórelo, reenamórela, reenamórese | reenamórenos | not used | reenamórelos, reenamórelas | |
| with first-person plural imperative reenamoremos | dative | not used | reenamorémoste | reenamorémosle | reenamorémonos | reenamorémoos | reenamorémosles |
| accusative | not used | reenamorémoste | reenamorémoslo, reenamorémosla | reenamorémonos | reenamorémoos | reenamorémoslos, reenamorémoslas | |
| with informal second-person plural imperative reenamorad | dative | reenamoradme | not used | reenamoradle | reenamoradnos | reenamoraos | reenamoradles |
| accusative | reenamoradme | not used | reenamoradlo, reenamoradla | reenamoradnos | reenamoraos | reenamoradlos, reenamoradlas | |
| with formal second-person plural imperative reenamoren | dative | reenamórenme | not used | reenamórenle | reenamórennos | not used | reenamórenles, reenamórense |
| accusative | reenamórenme | not used | reenamórenlo, reenamórenla | reenamórennos | not used | reenamórenlos, reenamórenlas, reenamórense | |