reiður

Faroese

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈɹaiːjʊɹ]

Etymology 1

From Old Norse hreiðr.

Noun

reiður n (genitive singular reiðurs, plural reiður)

  1. nest
Declension
n13 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative reiður reiðrið reiður reiðrini
accusative reiður reiðrið reiður reiðrini
dative reiðri reiðrinum reiðrum reiðrunum
genitive reiðurs reiðursins reiðra reiðranna

Etymology 2

From Old Norse reiðr, from older vreiðr.

Adjective

reiður (comparative reiðari, superlative reiðastur)

  1. (poetry, archaic) angry
Declension
Declension of reiður (a15)
singular masculine feminine neuter
nominative reiður reið reitt
accusative reiðan reiða reitt
dative reiðum reiðari reiðum
genitive reiðs reiðar reiðs
plural masculine feminine neuter
nominative reiðir reiðar reið
accusative reiðar reiðar reið
dative reiðum reiðum reiðum
genitive reiða reiða reiða
Weak adjectival inflection of reiður
singular masculine feminine neuter
nominative reiði reiða reiða
accusative reiða reiðu
dative
genitive
plural all genders
all cases reiðu

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈreiːðʏr/
  • Rhymes: -eiːðʏr
  • Homophone: reyður

Etymology 1

From Old Norse reiðr, from older vreiðr, from Proto-Germanic *wraiþaz.

Adjective

reiður (comparative reiðari, superlative reiðastur)

  1. angry, wroth
    Ertu reið?
    Are you angry?
    reiður við einhvernangry at someone
    verða reiðurto get angry
Declension
Positive forms of reiður
strong declension
(indefinite)
singular masculine feminine neuter
nominative reiður reið reitt
accusative reiðan reiða
dative reiðum reiðri reiðu
genitive reiðs reiðrar reiðs
plural masculine feminine neuter
nominative reiðir reiðar reið
accusative reiða
dative reiðum
genitive reiðra
weak declension
(definite)
singular masculine feminine neuter
nominative reiði reiða reiða
acc/dat/gen reiða reiðu
plural (all-case) reiðu
Comparative forms of reiður
weak declension
(definite)
masculine feminine neuter
singular (all-case) reiðari reiðari reiðara
plural (all-case) reiðari
Superlative forms of reiður
strong declension
(indefinite)
singular masculine feminine neuter
nominative reiðastur reiðust reiðast
accusative reiðastan reiðasta
dative reiðustum reiðastri reiðustu
genitive reiðasts reiðastrar reiðasts
plural masculine feminine neuter
nominative reiðastir reiðastar reiðust
accusative reiðasta
dative reiðustum
genitive reiðastra
weak declension
(definite)
singular masculine feminine neuter
nominative reiðasti reiðasta reiðasta
acc/dat/gen reiðasta reiðustu
plural (all-case) reiðustu

Etymology 2

From Proto-Germanic *raidaz.

Adjective

reiður (comparative reiðari, superlative reiðastur)

  1. ready
    Synonyms: reiðubúinn, tilbúinn
    Er allt til reiðu?
    Is everything ready?
Declension
Positive forms of reiður
strong declension
(indefinite)
singular masculine feminine neuter
nominative reiður reið reitt
accusative reiðan reiða
dative reiðum reiðri reiðu
genitive reiðs reiðrar reiðs
plural masculine feminine neuter
nominative reiðir reiðar reið
accusative reiða
dative reiðum
genitive reiðra
weak declension
(definite)
singular masculine feminine neuter
nominative reiði reiða reiða
acc/dat/gen reiða reiðu
plural (all-case) reiðu
Comparative forms of reiður
weak declension
(definite)
masculine feminine neuter
singular (all-case) reiðari reiðari reiðara
plural (all-case) reiðari
Superlative forms of reiður
strong declension
(indefinite)
singular masculine feminine neuter
nominative reiðastur reiðust reiðast
accusative reiðastan reiðasta
dative reiðustum reiðastri reiðustu
genitive reiðasts reiðastrar reiðasts
plural masculine feminine neuter
nominative reiðastir reiðastar reiðust
accusative reiðasta
dative reiðustum
genitive reiðastra
weak declension
(definite)
singular masculine feminine neuter
nominative reiðasti reiðasta reiðasta
acc/dat/gen reiðasta reiðustu
plural (all-case) reiðustu
Derived terms
  • gera sig reiðan (to ready oneself)
  • hafa eitthvað til reiðu (to have something ready)
  • hafa skýringar á reiðum höndum (to have ready explanations)
  • hálfreiður
  • heiftarreiður
  • henda reiðu á einhverju, henda reiður á einhverju
  • ofsareiður
  • reiðum höndum, á reiðum höndum, hafa svar á reiðum höndum (to have a ready answer, to have something at one's fingertips)
  • síreiður
  • standast ekki reiðari en
  • til reiðu
  • vera til reiðu (to be ready)