rekwizyt

Polish

Etymology

Borrowed from German Requisit, from Latin requīsītus.

Pronunciation

  • IPA(key): /rɛˈkfi.zɘt/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -izɘt
  • Syllabification: re‧kwi‧zyt

Noun

rekwizyt m inan

  1. (theater, film) prop
    Synonym: atrapa

Declension

Declension of rekwizyt
singular plural
nominative rekwizyt rekwizyty
genitive rekwizytu rekwizytów
dative rekwizytowi rekwizytom
accusative rekwizyt rekwizyty
instrumental rekwizytem rekwizytami
locative rekwizycie rekwizytach
vocative rekwizycie rekwizyty

Derived terms

adjective
  • rekwizytowy
nouns
  • rekwizytor
  • rekwizytornia
adjective
  • rekwizycyjny
noun
verbs

Further reading

  • rekwizyt in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rekwizyt in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.