remanendus
Latin
Etymology
Future passive participle (gerundive) of remaneō.
Participle
remanendus (feminine remanenda, neuter remanendum); first/second-declension participle
- which is to be endured
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | remanendus | remanenda | remanendum | remanendī | remanendae | remanenda | |
| genitive | remanendī | remanendae | remanendī | remanendōrum | remanendārum | remanendōrum | |
| dative | remanendō | remanendae | remanendō | remanendīs | |||
| accusative | remanendum | remanendam | remanendum | remanendōs | remanendās | remanenda | |
| ablative | remanendō | remanendā | remanendō | remanendīs | |||
| vocative | remanende | remanenda | remanendum | remanendī | remanendae | remanenda | |