remivagus

Latin

Etymology

From rēmus (oar) +‎ vagus (wandering).

Pronunciation

Adjective

rēmivagus (feminine rēmivaga, neuter rēmivagum); first/second-declension adjective

  1. oar-wafted, impelled by oars

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative rēmivagus rēmivaga rēmivagum rēmivagī rēmivagae rēmivaga
genitive rēmivagī rēmivagae rēmivagī rēmivagōrum rēmivagārum rēmivagōrum
dative rēmivagō rēmivagae rēmivagō rēmivagīs
accusative rēmivagum rēmivagam rēmivagum rēmivagōs rēmivagās rēmivaga
ablative rēmivagō rēmivagā rēmivagō rēmivagīs
vocative rēmivage rēmivaga rēmivagum rēmivagī rēmivagae rēmivaga

References

  • remivagus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • remivagus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.