remugio
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [rɛˈmuː.ɡi.oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [reˈmuː.d͡ʒi.o]
Verb
remūgiō (present infinitive remūgīre); fourth conjugation, no passive, no perfect or supine stems
Conjugation
| indicative | singular | plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | remūgiō | remūgīs | remūgit | remūgīmus | remūgītis | remūgiunt | ||||||
| imperfect | remūgiēbam | remūgiēbās | remūgiēbat | remūgiēbāmus | remūgiēbātis | remūgiēbant | |||||||
| future | remūgiam | remūgiēs | remūgiet | remūgiēmus | remūgiētis | remūgient | |||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | remūgiam | remūgiās | remūgiat | remūgiāmus | remūgiātis | remūgiant | ||||||
| imperfect | remūgīrem | remūgīrēs | remūgīret | remūgīrēmus | remūgīrētis | remūgīrent | |||||||
| imperative | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | — | remūgī | — | — | remūgīte | — | ||||||
| future | — | remūgītō | remūgītō | — | remūgītōte | remūgiuntō | |||||||
| non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
| active | passive | active | passive | ||||||||||
| present | remūgīre | — | remūgiēns | — | |||||||||
| verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
| remūgiendī | remūgiendō | remūgiendum | remūgiendō | — | — | ||||||||
References
- “remugio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “remugio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- remugio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.