repudii

Esperanto

Pronunciation

  • IPA(key): /repuˈdii/
  • Rhymes: -ii
  • Hyphenation: re‧pu‧di‧i

Verb

repudii (present repudias, past repudiis, future repudios, conditional repudius, volitive repudiu)

  1. (transitive) to repudiate ones spouse, to unilaterally divorce

Conjugation

Conjugation of repudii
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense repudias repudiis repudios
active participle repudianta repudiantaj repudiinta repudiintaj repudionta repudiontaj
acc. repudiantan repudiantajn repudiintan repudiintajn repudiontan repudiontajn
passive participle repudiata repudiataj repudiita repudiitaj repudiota repudiotaj
acc. repudiatan repudiatajn repudiitan repudiitajn repudiotan repudiotajn
nominal active participle repudianto repudiantoj repudiinto repudiintoj repudionto repudiontoj
acc. repudianton repudiantojn repudiinton repudiintojn repudionton repudiontojn
nominal passive participle repudiato repudiatoj repudiito repudiitoj repudioto repudiotoj
acc. repudiaton repudiatojn repudiiton repudiitojn repudioton repudiotojn
adverbial active participle repudiante repudiinte repudionte
adverbial passive participle repudiate repudiite repudiote
infinitive repudii imperative repudiu conditional repudius

Latin

Noun

repudiī

  1. genitive singular of repudium