resuscitatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of resuscitō.

Participle

resuscitātus (feminine resuscitāta, neuter resuscitātum); first/second-declension participle

  1. rebuilt
  2. revived, resuscitated

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative resuscitātus resuscitāta resuscitātum resuscitātī resuscitātae resuscitāta
genitive resuscitātī resuscitātae resuscitātī resuscitātōrum resuscitātārum resuscitātōrum
dative resuscitātō resuscitātae resuscitātō resuscitātīs
accusative resuscitātum resuscitātam resuscitātum resuscitātōs resuscitātās resuscitāta
ablative resuscitātō resuscitātā resuscitātō resuscitātīs
vocative resuscitāte resuscitāta resuscitātum resuscitātī resuscitātae resuscitāta