retinendus
Latin
Etymology
Future passive participle (gerundive) of retineō
Participle
retinendus (feminine retinenda, neuter retinendum); first/second-declension participle
- which is to be restrained or delayed
Declension
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | retinendus | retinenda | retinendum | retinendī | retinendae | retinenda | |
genitive | retinendī | retinendae | retinendī | retinendōrum | retinendārum | retinendōrum | |
dative | retinendō | retinendae | retinendō | retinendīs | |||
accusative | retinendum | retinendam | retinendum | retinendōs | retinendās | retinenda | |
ablative | retinendō | retinendā | retinendō | retinendīs | |||
vocative | retinende | retinenda | retinendum | retinendī | retinendae | retinenda |
References
- retinendus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- to be exact, punctual in the performance of one's duty: diligentem esse in retinendis officiis
- to be exact, punctual in the performance of one's duty: diligentem esse in retinendis officiis