righinn
Irish
Verb
righinn
first-person singular past
habitual
of
righ
Scottish Gaelic
Etymology
From
Middle Irish
rigin
. Cognate with
Irish
righin
.
Pronunciation
IPA
(key)
:
/ˈrˠi.ɪɲ/
Adjective
righinn
tough
,
tenacious
,
durable