righ

See also: rìgh and rígh

Irish

Etymology

From Old Irish ro·icc, with final gh rather than g due to conflation with synonymous ro·saig, compounded by the fact that slender gh at the end of a word is pronounced like slender g in Munster.

Pronunciation

(Munster) IPA^(key): /ɾˠɪɟ/
(Connacht, Ulster) IPA^(key): /ɾˠiː/

Verb

righ (present analytic righ, past analytic ráinig, future analytic riachtfaidh, verbal noun rochtain)

(archaic) to reach; to arrive at; to stretch
Synonym: sroich

Conjugation

conjugation of righ (first conjugation – C)

tense	singular			plural			relative	autonomous
verbal noun	ríochan
past participle	rite
tense	first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative
present	rím	ríonn tú; rír^†	ríonn sé, sí	rímid	ríonn sibh	ríonn siad; ríd^†	a ríonn; a ríos	ritear
past	righ mé; ríos	righ tú; rís	righ sé, sí	ríomar; righ muid	righ sibh; ríobhair	righ siad; ríodar	a righ / ar righ*	ríodh
past habitual	rínn	riteá	ríodh sé, sí	rimis; ríodh muid	ríodh sibh	ridís; ríodh siad	a ríodh / a ríodh*	rití
future	rífidh mé; rífead	rífidh tú; rífir^†	rífidh sé, sí	rífimid; rífidh muid	rífidh sibh	rífidh siad; rífid^†	a rífidh; a rífeas	rífear
conditional	rífinn	rífeá	rífeadh sé, sí	rífimis; rífeadh muid	rífeadh sibh	rífidís; rífeadh siad	a rífeadh / a rífeadh*	rífí
subjunctive
present	go rí mé; go ríod^†	go rí tú; go rír^†	go rí sé, sí	go rímid; go rí muid	go rí sibh	go rí siad; go ríd^†	—	go ritear
past	dá rínn	dá riteá	dá ríodh sé, sí	dá rimis; dá ríodh muid	dá ríodh sibh	dá ridís; dá ríodh siad	—	dá rití
imperative
–	rím	righ	ríodh sé, sí	rímis	rígí; rídh^†	rídís	—	ritear

* indirect relative
† archaic or dialect form

conjugation of righ (irregular)

tense	singular			plural
verbal noun	riachtain; rochtain
tense	first	second	third	first	second	third
indicative
present	righim	righir	righ sé, sí	righmid	righthí	righid
past	rángas; riachtas	rángais; riachtais	ránaig sé, sí; ráinig sé, sí; ráinic sé, sí; riacht sé, sí	rángamar; riachtamar	rángabhar; riachtabhar	rángadar; riachtadar
past habitual	righinn	rightheá	righeadh sé, sí	righmís; righmaois	righthíd	righdís
future	righfead; riachtfad	righfir; riachtfair	righfidh sé, sí; riachtfaidh sé, sí	righfimíd; riachtfamaoid	righfídh; riachtfaídh	righfid; riachtfaid
conditional	righfinn; riachtfainn	righfeá; riachtfá	righfeadh sé, sí; riachtfadh sé, sí	righfimis; righfeamaois; riachtfamaois	righfídh; riachtfaídh	righfidís; riachtfaidís
imperative
–	–	righ	righeadh sé, sí	righmís; righmaois	righídh	righidís

1. relative form, autonomous form and subjunctive mood are omitted
2. only the synthetic forms (except the 3rd-person singular) are listed
3. the orthography used here is from before the spelling reform in the 20th century

Derived terms

righ a leas

Related terms

ráinigh