rokkur
See also: rökkur
Faroese
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɹɔʰkːʊɹ/
Etymology 1
From Old Norse rokkr (“distaff”), from Proto-Germanic *rukkô.
Noun
rokkur m (genitive singular roks, plural rokkar)
Declension
| m9 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | rokkur | rokkurin | rokkar | rokkarnir |
| accusative | rokk | rokkin | rokkar | rokkarnar |
| dative | rokki | rokkinum | rokkum | rokkunum |
| genitive | roks | roksins | rokka | rokkanna |
Etymology 2
From English rock (“rock and roll”).
Noun
rokkur m (genitive singular roks, uncountable)
Declension
| m9s | singular | |
|---|---|---|
| indefinite | definite | |
| nominative | rokkur | rokkurin |
| accusative | rokk | rokkin |
| dative | rokki | rokkinum |
| genitive | roks | roksins |
Icelandic
Etymology
From Old Norse rokkr (“distaff”), from Proto-Germanic *rukkô.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈrɔhkʏr/
- Rhymes: -ɔhkʏr
Noun
rokkur m (genitive singular rokks, nominative plural rokkar)
- spinning wheel (device for spinning thread with a wheel and a spindle)